HeatLoad - Warmteverlies – Warmtebelasting van gebouwen

Het Excel-tool Standard Heatload maakt het mogelijk om de thermische belasting van ruimtes en het gebouw te berekenen volgens de norm NBN EN 12831-1 ANB 2020. Deze methode vereist het invoeren van de geometrische gegevens van het gebouw, de warmteoverdrachtscoëfficiënten van de muren (U-waarden) en informatie over ventilatie en luchtdichtheid. Het is van toepassing op elk type gebouw (nieuw of bestaand, residentieel of niet-residentieel). Dit is de aanbevolen referentiemethode wanneer de gegevens beschikbaar zijn en die de meeste technische en juridische zekerheid biedt. Dit hulpmiddel maakt het ook mogelijk om radiatoren en vloerverwarming te dimensioneren. De details worden in de handleiding toegelicht.

Deze tool is gebaseerd op de methode beschreven in de Belgische nationale bijlage, die een vereenvoudigde rekenmethode is in vergelijking met de basismethode beschreven in de Europese norm. Beide methoden maken integraal deel uit van de norm en zijn daarom toepasbaar.

In het kader van de EPB-regelgeving in Vlaanderen (nieuwbouw of gelijkgesteld) wordt gevraagd om deze norm (NBN EN 12831-1 of nationale bijlage ANB 2020) te gebruiken om aan te tonen dat het afgiftesysteem op lage aanvoertemperatuur (45°C) werkt. De tool Standard Heatload mag daarvoor gebruikt worden, maar er bestaan ook andere tools. 

Catalogus met U-waarden

De warmteoverdrachtscoëfficiënten van muren (U-waarden) zijn een essentieel element van de warmtebelastingsberekening. Aangezien die waarden niet altijd gekend zijn, bieden wij een catalogus van indicatieve U-waarden voor gangbare muren.

De webapplicatie Heatload is alleen van toepassing op bestaande residentiële gebouwen. Het maakt het mogelijk om het warmteverlies van een woning te schatten:

• op basis van vorige rekeningen (gas, elektriciteit, stookolie), de locatie van het gebouw, en enige informatie over het bestaande verwarmingssysteem.
• op basis van EPB- of EPC-gegevens, voor bestaande gebouwen of nieuwbouw.

In beide gevallen richt de berekening zich alleen op de dimensionering van de warmtegenerator van een centrale verwarmingsinstallatie (WP, ketel, …), maar niet van het afgiftesysteem per ruimte (radiatoren, convectoren of vloerverwarming).

De applicatie heeft een derde methode om de verliezen ruimte per ruimte te bepalen, voor de dimensionering van het afgiftesysteem (radiatoren of vloerverwarming)

Deze methode is bruikbaar als het bestaande systeem een centrale verwarming op gas, stookolie, of elektrische verwarming is, in afwezigheid van bijverwarming (houtkachels, pellet, of andere bijverwarmingen). Je kan snel een schatting bekomen op basis van facturen van één tot enkele jaren.

De gebruikte facturen moeten nog altijd representatief zijn voor de huidige kenmerken van het gebouw en de verwarmingsgewoonten van de bewoners.

Schatting op basis van EPB- of EPC-gegevens

Het is mogelijk om het warmteverlies te schatten op basis van EPB- (nieuwbouw) of EPC- (bestaande gebouwen) gegevens. Enige informatie uit die documenten (beschermd volume, warmteverliesoppervlakte, K-peil, …) volstaat om een schatting te doen.

Voor bestaande gebouwen (EPC-gegevens) is het aanbevolen om te verifiëren dat het document nog representatief is voor het gebouw.

Deze methode is geïnspireerd op de berekening volgens de norm NBN 12831-1, maar maakt een eenvoudigere en snellere invoer mogelijk. De verliesoppervlakken worden geschat op basis van de vloeroppervlakte en een paar basis informatie. Het is bijvoorbeeld niet nodig om alle metingen van de binnenwanden in te voeren.

Als alle ruimtes van het gebouw zijn ingevoerd, kan het totale resultaat ook worden gebruikt voor de dimensionering van de warmtegenerator.

De resultaten van deze methode liggen meestal zeer dicht bij de gedetailleerde berekening volgens de norm, met soms een neiging tot overschatting, vooral in slaapkamers.
Ze is uitsluitend toepasbaar op woningen met gebruikelijke typologieën (plafondhoogtes < 3 m, normale glasverhoudingen). Voor zeer ruimtes met een zeer hoge plafondhoogte, of ruimtes met veel beglazing (vliesgevels, veranda’s), is het aanbevolen om de methode van de norm te gebruiken.

De volgende tabel helpt je om te bepalen welk hulpmiddel het beste past bij jouw behoeften.